در روز عاشورا مادران و دختران زیادی بودند. که خیلی از انها  گمنام  هم هستند. که مردان خود را به راه امام حسین(ع ) ترغیب می کردند .ومحرک انها بودند.وتسلیم رضای خدا بودند.ونظاره گر شهادت فرزندان وهمسران خود بودند. یکی از این زنان ام وهب بود .که با فداکاری  در راه امام حسین(ع)  پسر نو داماد خود را فدا کرد.و به پسر خود گفت ：از تو راضی نمی شوم تا  در راه حسین  کشته نشوی , وپسرش و عروسش در واقعه ی کربلا به شهادت رسیدند. وما در بیشتر روایات میبینیم ,که اذن مادر در همه حال واجب است ,وپسر ام وهب اذن مادر را فرا گرفت وخود برای همیشه جاودانه کرد. چقدر خوب است فرزندانی این چنین  تربیت کنیم .